19

Büyüdükçe büyüdüm
Tam 15 metre boyum
Sen tutmasan kolumdan
Göğe ererdi başım

Hayyam

Sevgili, seninle ben pergel gibiyiz

İki başımız var, bir bedenimiz

Ne kadar dönersem döneyim çevrende

Er geç başbaşa verecek değil miyiz?

Ömer Hayyam

Sevgiyle yuğrulmamışsa yüreğin

Tekkede, manastırda eremezsin.

Bir kez gerçekten sevdin mi dünyada

Cennetin, cehennemin üstündesin

Ömer Hayyam

Bu gün benim gibi sevdalı var mı?

Bu gün benim gibi deli?

Yerlere serilmiş yüreği kan içinde.

Ben değilsem kim şu adam?

Bir zamanlar vardım , ben bendim.

Bu gün var olan neyin nesi?

Ömer Hayyam

Day After Day

Böyle bir şarkı mı var? Yoksa yine şarkılar, şiirler mi yazıyorum kafamdan bunun ayrımına varamadım ama çok da önemli değil :D Kafamdaki ses der ki : Day after day sinking in this mud sinking in your dark feelings . . . Something for breathing . . . something to live for . . .

En Güzel Hikayem

Güzel, çok güzel hikayeler yazıp onlara bir de inanırdık resmen. Hatta "inanırdık" değil hala o inandığım hikayelerin yaralarını sarmakla meşgulüm. Yalnız yazmam yalnız inanmam aslında ama hep daha fazla kapılan ben olurum. "Duygusalsın!" diye açıklayıp noktaladı bu konuyu MMt arkadaşımız saolsun =) Gerçi o hiç oturup hikayeler yazıp benimle ardından da ortadan kaybolmadı. Onunla yazdığımız bir kaç hikaye de yok değildir ama MMt hala gidenlerden olmadı neyseki =)

Farklı bir şey anlatacaktım aslında. Bir yarı yolda bırakılış falan . . . Ya da yok öyle bir şey ya . . . Kafamdan uyduruyorum hepsini. Hoşuma gidiyor belki de böylesi asla suçlu taraf olmamak, gitmek zorunda bırakılan olmak . . . Egom en az bırakıp gittiğim adam kadar yüksek ve işin kötü tarafı bunu benden başka kimsenin farketmemesi. Şimdi yazdığımız hikayeye sadık kalmak konusunda nutuklar atarken kendimi sorgulamadan edemiyorum ve tabii ki bunu da benden başka kimse bilmiyor.

. . . Ama anlıyorum sesinden kurtulmuşsun sen, nokta konmuş bitmiş en güzel hikayem . . .

Amen Omen

What started as a whisper,

Slowly turned in to a scream.

Searching for an answer

Where the question is unseen.

I don't know where you came from

And I dont know where you've gone.

Old friends become old strangers

Between darkness and the dawn

Amen omen,will I see your face again?

Amen omen,can I find the place within

To live my life without you?

I still hear you saying

"All of life is chance,

And is sweetest,is sweetest when at a glance"

But I live,I live a hundred lifetimes in a day.But I die a little

In every breath - that - I take

Amen omen,will I see your face again?
Amen omen,can I find the place within
To live my life without you?

I listen to a whisper,

Slowly drift away.

Silence is the loudest,

Parting word you never say.

I put I put your world

Into my veins

Now a voiceless sympathy

Is all that remains.

Amen omen,will I see your face again?

Amen omen,can I find the place within

To live my life without you?

Amen omen,can i find the strength within

Ben Harper

Kazanmak / Kaybetmek

Bir blog keşfettim bugün. Daha doğrusu bir insan keşfettim . . . Arkadaşımmış falan ben farkında değilmişim o ayrı konu. Ve içimden şunu yazmak geldi:

Sonra yatağına uzanıp sırtüstü aldattığın kadınlara şiirler yazarsın acı dolu. Kim olduğunun farkında olup kim olduğunu farkedememek bazen bu yaptığın. Ama asla ne yeteri kadar cesursun ne de yeteri kadar mutlu. Her vücutta daha fazla acı, daha fazla huzursuzluk, daha fazla kayboluşla karşılaşıyorsun.

Ben seni tanımıyorum aslında. Adını bile o son yazdığın şiirde öğrendim. Ama farkettim ki tek değilsin bu dünyada. Keşke tek olsaydın . . .