"Ankara'da deniz yoktur" diye başladı her şey. "Olsun Ödemişte de yok" dedim. "Ama üşürsün çoook üşürsün." " Git işine ya üşürsem sıkı giyinirim olur biter." dedim. Ve üşüdüm sıkı giyinemedim çünkü orada farkettim ki ben İzmir çocuğuyum :D Evde ne kadar kısa kollu, kolsuz, askılı, şort, kapri varsa götürmüşüm meğer :D "Bir iki tane de kazak götür bari" diyen anneme de " Eylül'de ne kazağı hem 15 gün sonra geliyorum" demişim. Üşüdüm, özledim, ağladım, inledim ve geldim artık evimdeyim. Ödemişin denizini, Ankara'nın neşesini seviyorum...
27 Eylül 2008 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder