Yıldızlar Kaydı ve Karardı Gökyüzü Aydınlanmamacasına!

İki yıl oldu! İki koca yıl aitlik duygusunu yaşamadan kayboldu gitti. 17 yaşındaydı ... Ve dört gün daha tutunabilseydi yaşama 18 olacaktı.

Değiştim üstelik. Hiç değişmediğimi ve değişmeyeceğimi düşünenleri hayal kırıklığına uğratmak istemem ama; DEĞİŞTİM! Umudum, sevgim, bağlılığım, mutluluğum arttı. Bunun neden böyle olduğunu bir o anlayabilirdi yaşasaydı.

Çok kanadı ... çok ... Çünkü ölen sevgilim değildi. Ölen; annem, babam, dostumdu ... Hayatın güzel yanıydı ölen ... Çünkü ölen o değildi; içimdeki "ben"di ölen!

Şimdi karanlık gökyüzünü aydınlatmaya çalışırken ben el fenerleriyle ne o gidebildi ne de ben unutabildim.