Yusufçuk

Kötü sandılar seni yusufçuk ... Oysa sen öyle değildin ki. Ne kanatlarında zehir ne aklında ölüm ... Melissa P'nin kitabında anlatılan cani ya da filmlerdeki ölüm taşıyıcı değildin ki sen.

Yorgun görünüyorsun biraz otur istersen ... Kanatların ne kadar de ince, ne kadar masum bakışların. Yoksa geçmiş misin sen yusufçuk ? Dokunuş musun ? Gözyaşı mısın ? Hep boynumda gezdirdiğim misin ? Sıkılmaz mısın hep aynı gökyüzünden ? İstemez misin sonsuza ulaşmayı ?

Evet evet geçmişsin sen yusufçuk . Bir İstanbul hatırasısın ... Unutulmak zorunda olansın ... Dokunulamayan, farkedilemeyensin ... Bazen hatırlayıp ağlamaktan kendimi alamadığımsın ... "Hata mı yaptım ?" diye düşünüp aslında hep doğru olanı yaptığımı farkedişlerimsin ... Kalple beyinin anlaşamadığı noktasın yusufçuk ... Önemlisin çok önemli ...